رادیوگرافی قدیمی‌ترین و پرکاربردترین روش تصویربرداری است که از اشعه ایکس استفاده می‌کند. در این روش، اشعه از بدن عبور کرده و بافت‌های متراکم مانند استخوان آن را بیشتر جذب می‌کنند. از این روش برای تشخیص شکستگی‌های استخوانی، مشکلات ریوی و پوسیدگی دندان استفاده می‌شود. مزیت اصلی آن سرعت، در دسترس بودن و هزینه نسبتاً پایین است.

یک روش ایمن و بدون اشعه است که از امواج صوتی با فرکانس بالا بهره می‌برد. این امواج به درون بدن فرستاده شده و پژواک بازگشتی آن‌ها به تصویر تبدیل می‌گردد. مهمترین مزیت این روش، توانایی مشاهده بلادرنگ (Real-time) حرکات اندام‌ها و جریان خون است. سونوگرافی به طور گسترده برای بررسی سلامت جنین در دوران بارداری و بررسی اندام‌های داخلی مانند کبد و کلیه کاربرد دارد. این روش برای بیمار کاملاً بی‌خطر است

سی‌تی اسکن یک تکنیک پیشرفته بر پایه اشعه ایکس است که تصاویر مقطعی و سه‌بعدی دقیقی از بدن تولید می‌کند. در این روش، یک منبع اشعه ایکس به دور بیمار می‌چرخد و تصاویر متعددی از زوایای مختلف گرفته می‌شود. از سی‌تی اسکن اغلب برای تصویربرداری فوری پس از تصادفات، تشخیص سرطان‌ها و بررسی عروق خونی استفاده می‌شود. با این حال، دوز تشعشعی آن به مراتب بالاتر از یک عکس رادیوگرافی ساده است.

ام‌آرآی از یک میدان مغناطیسی بسیار قوی و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر با وضوح بالا استفاده می‌کند. برخلاف روش‌های مبتنی بر اشعه ایکس، این روش هیچ تابش یونیزانی ندارد و کاملاً ایمن محسوب می‌شود. این ویژگی آن را برای تشخیص تومورهای مغزی، آسیب‌های ورزشی و بیماری‌های عصبی ایده‌آل می‌سازد. از معایب اصلی آن می‌توان به زمان طولانی اسکن، هزینه بالا و محدودیت استفاده اشاره کرد.